Bakıyorum da gerek Facebook’ta gerekse başka blog sayfalarında insanlar işlerine gelen en kolay yolla duygularını belli ediyorlar:
Slogan atarak!
“Bu ülkeyi gericilere teslim etmeyeceğiz!”
“Ya istiklâl ya ölüm”
“Mustafa Kemal’in askerleriyiz.”
“ATATÜRK Gençleriyiz”…vs…vs.
Bu ülkenin gerçek sevdalılarının hamasi nutuklara, sloganlara değil BİRLİK OLMAYA gereksinimi vardır. Çünkü karşımızdaki hainler tam bir işbirliği içindedir. Oysa cumhuriyeti, ATATÜRK ilke ve devrimlerini savunduğunu iddia eden cenah, bölük pörçüktür. Karşı devrimcilerin müthiş para kaynakları, dış destekleri bizde maalesef mevcut değildir. Üstelik iktidarlarının idamesi için cehalet ve fukaralık özenle korunup kollanmaktadır. Bu nedenledir ki Türk Halkı 1950’den beri “demokrasi” mücadelesi verdiğini söyleyen, ancak demokrasiyi bir araç olarak gören gerici zihniyet ve onun payandaları tarafından kandırılmakta, 3-5 kg erzağa, 1 çeki oduna, mobilyaya oyunu satacak kadar onursuzlaştırılıp, dilencileştirilmektedir. Gerici yobaz, işbirlikçi, mandacı hain iktidarların ayakta kalması Türk Milletinin koyun sürüsü haline getirilip, sadakaya muhtaç edilmesinden geçmektedir. Ekonomik zorluklar içindeki cahil kitlelerin “güdülmesi” son derece kolaydır.
Bu oyun iyi süzülmelidir. Tüm ilericilerin, aydınlıktan, çağdaşlıktan, tam bağımsızlıktan yana olanların sağcı, solcu, sosyaldemokrat, dindar, muhafazakâr, milliyetçi, ulusalcı, liberal gibi yaftalardan bir an önce sıyrılıp malî ve beşerî güçlerini tek çatı altında toplamaları artık bir zorunluluktur. Hâlâ küçük olsun benim olsun zihniyetindeki kariyerist tutumlarından vazgeçmedikleri sürece bizler sadece bu sayfalarda slogan atarız, onlarsa canlarının istediğini yapar.
Uğur GÖRGÜLÜ
19 Kasım 2009 – İstanbul
